Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 05 wrzesień 2023

Odsłon: 3302

W dniach 5-8 września w Kielcach odbywa się XXXI Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego. To okazja na wystawę najnowocześniejszego sprzętu wojskowego. Na targach obecnych jest 700 firm z 35 państw. Polska jako gospodarz jest zarówno największym beneficjentem targów. Prezydent RP A. Duda w towarzystwie szefa MON M. Błaszczaka zapowiedział, że w 2023 roku na zbrojenia wydamy ponad 137 mld zł. MON podpisało szereg nowych umów. Będą nowe patrioty, statki bezzałogowe i budowa systemu Narew. Tak wielkie wydatki na wojsko prowadzą do prostego pytania: Czy nas na te wydatki stać? 137 mld zł na zbrojenia w 2023 to ponad dwukrotnie więcej niż przeznaczyliśmy na to w 2022 roku (około 60 mld zł).

Nie da się w rok czy dwa naprawić wieloletnich zaniedbań.

Aby wyposażyć polską w armię w nowoczesne systemy uzbrojenia i sprzęt należy na to przeznaczyć około 10 lat. Potrzebna na to jest zgoda klasy politycznej. W przypadku Polski może ona dotyczyć dwóch największych partii, które od prawie dwudziestu lat trzymają władze w kraju. Błędem jest twierdzenie, że należy zbroić się za wszelką cenę. Jeśli kraju nie stać na takie tempo to straci finansowe bezpieczeństwo. Kraj-bankrut nie obroni się wcale. Na wojnie potrzebne są przede wszystkim pieniądze. Ukraina przegrałaby, gdyby nie pomoc zachodu. Rosja, mimo że sama ma problemy, ma gospodarkę znacznie większą i wydajniejszą niż ukraińska. Ta sama Rosja, kiedyś nazywana Związkiem Radzieckim dała nam przykład jak zbankrutować przez zbrojenia. Lata 80. czyli końcówka wojny cywilizacyjnej, starcia kapitalizmu z komunizmem. Bogate USA ze swoim wielkim przemysłem zbrojeniowym celowo rozpoczęły konkurencję na zbrojenia z ZSRR. W latach 80. XX wieku USA wydawały na wojsko około 6-7% PKB. Dla porównania, w tym samym okresie pogrążone w kryzysie ZSRR wydawało 17-20% PKB. To dużo. Znacznie przewyższało możliwości słabo rozwiniętego kraju, które próbowało być mocarstwem. W końcu nastąpił krach. ZSRR nie było w stanie utrzymać tępa zbrojeń. Poddało się, a wkrótce pogrążone w kryzysie upadło. To gospodarka wygrywa konflikty. Nie ma co się łudzić, że bankrut wygra wojnę. Nie stać go na to.

Część osób może powiedzieć, że przecież jesteśmy w NATO, a Sojusz nas dofinansuje. “Skoro Ukrainie pomagają to nam też pomogą”. I tak i nie. Aby nam pomogli muszą widzieć w tym interes. Ukraina od 10 lat stale wzmacniała swoją armię. To nie był chwilowy skok, raczej proces. Zachód widzi tam potencjał. Ukraina ich zdaniem może wygrać, a ich dozbrajanie pozwala mocniej osłabić Moskwę.

Nasze władze dopiero teraz obudziły się z letargu. Nie chodzi tylko o obecnie rządzących. Bardziej o całą klasę polityczną po przemianach 1989 roku. Co chwila tworzone były nowe plany. Miano rozwijać marynarkę wojenną, systemu obrony przeciwlotniczej. Wszystko kończyło się na używanych okrętach, czołgach z odzysku. Jedynym naprawdę poważnym zakupem przed wojną na Ukrainie było przyjęcie na wyposażenie sił zbrojnych samolotów F-16. Projekty ucinała albo następna ekipa dochodząca do władzy albo nawet ta sama, kiedy okazało się, że na nic nie ma pieniędzy.

Szybkie zakupy nie mają żadnego sensu

Doposażamy wojsko w to co akurat jest na rynku, a nie w to co jest nam potrzebne. Przykładem niech będą samoloty FA-50 dla Polski. Pierwsza partia, kupiona na szybko i z nie do końca odpowiadającymi nam parametrami. Kupiliśmy je tylko dlatego, że były dostępne. Dopiero kolejne partie będą wyposażone w to co dokładnie chcemy. Zdecydowanie lepszym pomysłem był zakup np. używanych F-16 z zachodu. Inne państwa europejskie powoli pozbywają się swoich maszyn tego typu i czekają na myśliwce 5 generacji. Samoloty, które mogłaby przejąć Polska dostaje Ukraina. Z tego co widzieliśmy wcale nie mało krajów było gotowych sprzedać swoje F-16. Nie twierdzę, że koreański sprzęt jest zły, ale z samolotami F-16 mamy do czynienia od kilkunastu lat. Wiemy jak się z nimi obchodzić i mamy przeszkolone załogi.

Dodatkowo, kiedy kupujemy wszystko "z wolnej ręki", na szybko, nie pozostawiamy sobie pola do negocjacji. Sprzedawcy windują ceny co sprawia, że płacimy zdecydowanie więcej niż powinniśmy. Nie zawieramy korzystnych umów zapewniających przynajmniej część produkcji sprzętu w naszym kraju. Jest to ogromny błąd, gdyż nie rozwijamy własnego przemysłu. W Polsce mamy zakłady zbrojeniowe, które mogłyby się zajmować budową podzespołów. PZL Świdnik czy Huta Stalowa Wola poradziłyby sobie z zamówieniami znacznie przewyższającymi nasze obecne zapotrzebowanie. Oczywiście nie wszystko kupimy w Polsce, lecz nasze zakłady mają dużo do zaoferowania. Dodatkowo sprzęt ten byłby znacznie tańszy. Trwająca kampania wyborcza szczególnie zachęca do propagandowych zakupów. Warto się jednak zastanowić czy nie lepiej wynegocjować lepsze kontrakty niż kupować wszystko na siłę.

Mateusz Bartczak

Zdjęcie: CO MON

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 03 wrzesień 2023

Odsłon: 74706

Po wizycie pracowników Wydziału ds. Żołnierzy i Funkcjonariuszy Biura Rzecznika Praw Obywatelskich  ( BRPO)  w  22. Karpackim  Batalionie Piechoty Górskiej w Kłodzku, rzecznik zwrócił  się  w piśmie  do Szefa MON  o ustosunkowanie się  do  przedstawionych problemów. Żołnierze m.in. wyrażali wątpliwości co do zadań, za które nie są naliczane nadgodziny za służbę na granicy i dowożenie żołnierzy na lotnisko w Jasionce, a także  wskazywali , że ze względu na specyfikę zadań piechoty górskiej służba w niej powinna być poprzedzona testem sprawności fizycznej

Rozmowy pracowników BRPO  odbyły się  maju br. z dowództwem 22. Karpackim  Batalionie Piechoty Górskiej w Kłodzku  (KBPG) oraz  przedstawicielami wszystkich korpusów osobowych. Dotyczyły  problemów w służbie, warunków socjalno-bytowych oraz przestrzegania zasady równego traktowania w zakresie wojskowej służby kobiet. 

Niedawno na stronie RPO  opublikowano  list  do ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka.  Prof. Marcin Wiącek poinformował w nim, że poddaje pod rozwagę szefa MON zagadnienia, które budzą niepokój żołnierzy i prosi  o zbadanie i przedstawienie informacji w tym zakresie.

Nadgodziny  za  promocyjne weekendy

W trakcie rozmowy z przedstawicielami BRPO żołnierze mieli  wątpliwości do niektórych zadań, za które nie są naliczane nadgodziny. Chodzi w szczególności o służbę  pełnioną  na granicy przez kilkudziesięciu żołnierzy batalionu, dowódcy warty, a  także w przypadku kierowcy, oddelegowanego  do wożenia podhalańczyków  na lotnisko Jasionka pod Rzeszowem.  

Zgodnie z obowiązującymi  regulacjami, nadgodziny naliczane są m.in. za wykonywanie zadań promocyjnych wojska, które zwykle mają miejsce w weekendy.

Wrzesień  tego roku będzie  szczególnie  pracowity  w weekendy dla  żołnierzy, bowiem  będą  oni uczestniczyć w małych i dużych  miastach w pokazach dynamicznych   z udziałem  sprzętu wojskowego. Inauguracja miała miejsce 2 września w  Lubinie  z okazji 5. rocznicy powołania 18 Dywizji Zmechanizowanej, z udziałem  szefa  MON. W ocenie  resortu ON te działania mają  służyć promocji  wojska i  rekrutacji  do armii,  ale trudno nie  oprzeć się wrażeniu, że całe to świętowanie  przed wyborami parlamentarnymi  zostało podporządkowane głównie jednemu  celowi -  pozyskaniu  głosów i promocji  kandydatów partii rządzącej w wybranych regionach.

Nadgodziny nie przepadają. Lepiej, by były płatne  jak w MSWiA

To powoduje, że  żołnierze będą  mieli sporą liczbę  godzin i mogą być trudności – z uwaga liczbę  dodatkowych zadań  -  z ich odebraniem.  Zasadą jest, że powstałe nadgodziny powinny zostać odebrane przez żołnierza w ciągu 8 miesięcy od ich wypracowania. W ciągu pierwszych 4 miesięcy żołnierz ma prawo sam wskazać termin,  w którym planuje je odebrać. Jeśli w tym terminie nie zostaną one odebrane, w ciągu kolejnych 4 miesięcy to przełożony winien wskazać żołnierzowi termin w jakim powinien je odebrać.

Jeśli i w tym czasie nadgodziny nie zostaną odebrane, nie oznacza to, że nadgodziny przepadają (co stanowi częstą praktykę w jednostkach wojskowych). Zgodnie bowiem z art. 124 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny, roszczenia wynikające z przepisów ustawy przedawniają się z upływem 3 lat od dnia, w którym stały się wymagalne, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Oznacza to, że żołnierz po upływie powyższych 8 miesięcy nadal ma prawo do odbioru nadgodzin, które to przedawnia się dopiero po 3 latach i okresie wymagalności, czyli w tym wypadku po 3 latach i 8 miesiącach.

W trakcie spotkania w Kłodzku z przedstawicielami  BRPO sugerowano,  że rozwiązaniem tego problemu byłby ekwiwalent za nadgodziny, co zostało  wprowadzone w 2019 r. w służbach MSWiA, poza  stanowiskami  kierowniczymi.

Kontrowersje wśród żołnierzy  zawodowych budziło także  coroczne opiniowanie  służbowe. W ich ocenie, przepisy  nie są precyzyjne, co powoduje, że opinia, w wielu przypadkach  zależy od nastawienia i różnej interpretacji poszczególnych dowódców. Jest to krzywdzące, bowiem  od tego  zależy awans  służbowy.

Stawki  nie motywują  do awansów  

Bolączką żołnierzy  KBPG  jest  również spłaszczenie uposażeń i wynikające z tego niewielkie różnice w siatce płac między korpusami szeregowych zawodowych a podoficerów. Powoduje to, że niechętnie przechodzą oni do wyższego korpusu, unikając w ten sposób zwiększonej odpowiedzialności. Różnica pomiędzy stanowiskiem starszego szeregowego specjalisty a kapralem wynosi bowiem ok 100 zł.

Pozytywnie za to oceniono realizację wczasów dla żołnierzy przebywających na granicy powyżej 60 dni. Postulowano przy tym zróżnicowanie wysokości dodatku za dyżury w zależności od zakresu odpowiedzialności i realizowanych zadań.

Potrzebny test sprawności przed kwalifikacją do  KBPG 

Ze względu na specyfikę zadań piechoty górskiej, wyposażonej i wyszkolonej do wsparcia walki na nierównym terenie, rozmówcy wskazywali, że służba w niej powinna być poprzedzona testem sprawności fizycznej. W ocenie rozmówców powinni oni na bieżąco szkolić się na terenach górskich, gdy tymczasem ich zadania (poza udziałem w KFOR Kosowo) na miejscu, w dużej części ograniczają się do organizowania szkoleń dla dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej.

Uprzywilejowane „chorobowe”   DZSW  

Kolejną kwestią  budzącą emocje podhalańczyków z Kłodzka  jest możliwość otrzymywania 100 proc. uposażenie za zwolnienie  lekarskie.  Tymczasem szeregowi  zawodowi  otrzymujący  takie same uposażenie zasadnicze ( 4960 zł brutto) otrzymują za L4 jedynie  80 proc.  pensji, poza nielicznymi wyjątkami.  A ponadto zauważyli, że skierowanie na komisję lekarską otrzymać mogą dopiero po 3 miesiącach korzystania z L-4. W ich ocenie, żołnierze DZSW po 3 dniach nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie powinni być zwolnieni, natomiast w praktyce są tacy, którzy mają nieusprawiedliwione nawet 60 dni i w dalszym ciągu pozostają w służbie. Zdarza się, że żołnierze przynoszą zwolnienia wystawione wstecz np. na 2 dni, mimo, że byli tego dnia na apelu.

Zdaniem rozmówców, zdolność kandydatów do czynnej służby wojskowej winna być badana przez psychologów w wojskowych centrach rekrutacji (WCR). Żołnierze zawodowi negatywnie ocenili także dowolność zakwaterowania DZSW, gdzie „miejscowi” mieszkają w domu, przychodząc do „pracy” na kilka godzin. Ponadto otrzymują zaprowiantowanie na weekendy.

Tymczasem służący zawodowo przy znacznie większym zakresie obowiązków nie posiadają takich uprawnień. W ocenie żołnierzy  WCR kieruje do DZSW kandydatów, z którymi trudno się porozumieć, albo którzy w ogóle nie powinni trafić do wojska np. obywatel polski pochodzenia kaukaskiego (niemówiący po polsku). Zdarzają się także żołnierze z chorobami psychicznymi.

Rezerwiści  bez zweryfikowanego stanu zdrowia  

Kolejny problem  poruszony  podczas spotkania dotyczy ćwiczeń rezerwy. Powołuje na nie dowódca jednostki wojskowej, do której rezerwiści posiadają przydziały mobilizacyjne. Przed przyjazdem na ćwiczenia rezerwiści nie są jednak weryfikowani pod kątem stanu zdrowia. Na miejscu okazuje się, że z 30 rezerwistów, którzy stawili się na ćwiczenia do wizytowanej jednostki  zostało jedynie 5 -  pozostałych zwolnił lekarz po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego (ankieta). Żołnierze podkreślili, iż szkolenie rezerwy winno się skupiać na zapoznaniu z nowym rodzajem sprzętu oraz uzbrojenia i dopiero potem rezerwiści powinni być kierowani do jednostek operacyjnych.

Żołnierze poruszyli też kwestie braku sprawdzeń pod kątem karalności osób przyjmowanych do Legii Akademickiej, a przecież już po II szkoleniu mogą oni zostać podoficerami, a następnie oficerami.

Zaniedbany  stan obiektów  i dróg  oraz zamknięty klub

 Żołnierze skarżyli się także, że brakuje środków finansowych na niezbędne remonty istniejących obiektów. Wyremontowane zostały  jedynie 3 budynki. Co roku zdarza się kilka, kilkanaście wypadków związanych z bardzo złym stanem technicznym dróg, placów oraz części chodników w kompleksie wojskowym. Potrzeba remontu jest corocznie wykazywana w raportach w systemie SI LBPP, ale pomimo monitów,  brakuje środków  na modernizację  infrastruktury.

Klasycznym  tego przykładem jest klub wojskowy, który  z uwagi na bezpieczeństwo użytkowania  został  zamknięty przez inspektora nadzoru budowlanego. Obiekt pozostaje pod opieką konserwatora zabytków. Klub ten pełnił ważną rolę w organizowaniu m.in. imprez kulturalnych dla dzieci i dorosłych,integrując środowisko żołnierskie. Po jego zamknięciu życie kulturalno-oświatowe jednostki praktycznie zamarło,  o czym poinformowano  na stronie jednostki.

 Kolejnym obiektem wymagającym pilnej reakcji jest zespół kontenerów znajdujących się przy wjeździe do jednostki wojskowej (w pobliżu lądowiska dla śmigłowców). W obiektach tych pełnione są służby całodobowe. Progi wejściowe do pomieszczenia dyżurnego są przerdzewiałe na wylot, okna nieszczelne, dach przecieka, a toalety i prysznice w ogóle zostały wyłączone z użytku. O ile latem żołnierze chłodzą się mobilnym klimatyzatorem, o tyle zimą służba w takim kontenerze stanowi nie lada wyzwanie.

Wydaje się, że wymiana kontenerów nie powinna stanowić zbyt dużych kosztów, zwłaszcza że przy okazji wykonywania przez Siły Zbrojne zadań na granicy zostały pozyskane kontenery, który mogłyby zostać wykorzystane w celu poprawy warunków żołnierzom służby dyżurnej w 22 KBPG.

Problemy  z remontem dotychczasowej  infrastruktury  w Kłodzku mogą się pogłębiać z  powodu  tworzenia  nowych jednostek  i budową  kosztownej infrastruktury na   wschodzie kraju,  które obecnie są traktowane priorytetowo w resorcie  obrony narodowej.

RPO w piśmie do szefa MON prosi o zbadanie opisanych kwestii i zajęcie stanowiska. 

Wolin

Zdjęcie: 22 KBPG

Pismo RPO

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 02 wrzesień 2023

Odsłon: 3972

Kryzys migracyjny nie słabnie. Mimo fizycznych umocnień cały czas do naszego kraju przedostają się tysiące migrantów. Nie tylko polsko-białoruska granica jest problemem. Białoruś intensyfikuje przerzut migrantów na Litwę i Łotwę. Przemytnicy przewożą ludzi przez Litwę do Polski, a dalej do Niemiec.

Niemcy chcą kontroli na granicy z Polską

Niemieckie władze lokalne i przedstawiciele przedsiębiorców chcą stacjonarnych kontroli na granicy polsko-niemieckiej. Powodem jest oczywiście nielegalna imigracja. Od stycznia 2023 roku, według oficjalnych danych zatrzymano już około 60 tys. nielegalnych imigrantów. To dwukrotny wzrost of 2021 roku. Niemcy nie chcą więcej przybyszów. W czasie ostatniego kryzysu migracyjnego przyjęli ponad 1 mln osób. Decyzja rządu Angeli Merkel nie była konsultowana ze społeczeństwem, które było temu przeciwne. CDU straciła przez to wielu wyborców, którzy zaczęli głosować na antyimigrancką AfD. SPD obecnego kanclerza Olafa Scholza nie chce popełnić błędów poprzedniczki, dlatego ostrożnie wypowiada się na temat imigrantów. Potrafi wyrazić swoje zaniepokojenie wzrostem nielegalnej migracji i ganić za to Polskę.

Tak duża liczba migrantów na polsko-niemieckiej granicy pokazuje, że Polska ma problem. Dowodzi to nie tylko nieszczelności granicy polsko-białoruskiej, ale także napływu migrantów do Polski przez Litwę. Białoruś skoncentrowała się na przerzucaniu migrantów na Litwę i Łotwę. Potem przemytnicy przewożą ich przez Polskę do Niemiec. To, że migranci chcą jechać do Niemiec, a nie zostać w naszym kraju nie pokazuje, że nie mamy problemu. Co, jeśli Niemcy zamkną granicę? Zostaniemy z kilkudziesięcioma tysiącami nielegalnymi imigrantami i to w ciągu jednego roku. Wkrótce problem może narastać, a my nie mamy rozwiązania. Oprócz rozbudowy umocnień z Białorusią należałoby pomyśleć o lepszej ochronie granicy z Litwą. Rząd lubi się chwalić ilu funkcjonariuszy broni granicy jednak nie wspomina, że przez nasz kraj w ciągu roku i tak przejeżdża kilkadziesiąt tysięcy nielegalnych imigrantów. Nie wiemy kim oni są, a nie wszyscy mają dobre zamiary.

Straż Graniczna poinformowała 1 września, że przeprowadziła kolejne wspólne polsko-niemieckie działania kontrolne. Jest to efekt porozumienie z maja br. “zakładające ukierunkowaną na przeciwdziałanie oraz zwalczanie migracji współpracę obu służb”. W działaniach brali udział funkcjonariusze z Nadodrzańskiego Oddziału SG oraz Policji Federalnej Niemiec. Zatrzymano 49 cudzoziemców - w większości byli to obywatele Syrii.

Od początku wspólnych działań ze stroną niemiecką zatrzymano łącznie 68 cudzoziemców, którzy nielegalnie przebywali na polskim terytorium. 12 osobom postawiono zarzuty udzielania pomocy w nielegalnym przekraczaniu granicy państwa.

Wiceszef MSZ Piotr Wawrzyk odwołany

Oficjalnie, powodem odwołania Wawrzyka było “Brak satysfakcjonującej współpracy”. Prawdziwą przyczyną odwołania ministra są imigranci. Minister był odpowiedzialny za powstanie projektu rozporządzenia w sprawie listy państw, z których cudzoziemcy mogą składać wnioski o wydanie wizy bezpośrednio w MSZ. Miało to ułatwić ściąganie większej liczby imigrantów do Polski. Projekt ułatwiał uzyskanie wizy osobom z Ukrainy oraz wielu krajów Bliskiego Wschodu i Afryki m. in. z Kataru, Pakistanu, Nigerii, Indii i Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Rząd PiS chce pokazać się jako przeciwnik imigracji, szczególnie z krajów "odmiennych kulturowo". Oficjalna polityka jednak temu przeczy. Sprawę podchwyciła opozycja, ujawniając projekt dokumentu. Pokazuje ona niekonsekwencje rządu w kwestii migracji. Z jednej strony słyszymy o konieczności obrony Polski przed obcymi, a z drugiej rządzący chcą przyjmować do pracy nawet 400 tys. imigrantów ekonomicznych rocznie. Takiej kwoty nie da się zapewnić z krajów ościennych, stąd rząd stawia na Bliski Wschód i Afrykę.

W Polsce pracowników brakuje już od kilku lat. Dodatkowo katastrofalna liczba urodzeń nie nastraja nas optymistycznie na przyszłość. W kwietniu 2023 roku urodziło się tylko 21 tys. dzieci, a kolejne miesiące nie pokazują poprawy. To wynik najgorszy od II wojny światowej. Przez ostatni rok to spadek liczby ludności o około 130 tys. Pokazuje to, że problem braku rąk do pracy będzie tylko narastał.

Dane nie pokazują ludności z Ukrainy, która szacowana jest na około 3 mln osób. Pamiętajmy jednak, że te osoby to w dużej części uchodźcy wojenni lub czasowi imigranci ekonomiczni, którzy po wojnie gotowi są wrócić do swojego kraju. Jeśli nikt nie wymyśli sensownej polityki prorodzinnej, w Polsce nie będzie rąk do pracy, a imigracja będzie jedynym ratunkiem dla gospodarki.

Autor: Mateusz Bartczak

zdjęcie:  Nadodrzanski OSG

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 01 wrzesień 2023

Odsłon: 24191

 Resort obrony narodowej  zmniejszył w 2024 r. limit naboru na kurs oficerski dla kandydatów z tytułem magistra z 1023 do 862 miejsc oraz zwiększył ten limit do szkół podoficerskich z 947 do 1202 – wynika z opublikowanych  decyzji  szefa  MON.

Jak wynika  decyzji nr 87 szefa MON z 23 sierpnia br. resort ON  zarezerwował na 3-12 miesięcznych kursach oficerskich dla kandydatów z tytułem magistra 862 miejsc, w tym połowę (438 wobec 359 w 2023 r.) przewidziano  dla podoficerów na kursach 6 miesięcznych. Ponadto 75 miejsc przewidziano dla podoficerów  i cywili  na kursach  3-miesięcznych,  50  dla pracowników cywilnych resortu obrony narodowej, którzy  zdecydują się na swoich stanowiskach na założenie munduru wojskowego, 115 dla szeregowych zawodowych na szkoleniach rocznych oraz 159  dla osób spoza wojskowego środowiska.

Najwięcej ochotników (548)  przyjmie Akademia Wojsk Lądowych), a w dalszej kolejności : Wojskowa Akademia Techniczna (157), Lotnicza Akademia Wojskowa (87) i Akademia Marynarki Wojennej (70).

Oficer z pracownika  cywilnego

Nowością  oficerskie jest rezerwacja 50 miejsc dla pracowników wojska: po 20 w Akademii Marynarki Wojennej ( w korpusie ogólnym)  oraz w Akademii Wojsk Lądowych (w grupie osobowej psychologów)  oraz Wojskowej Akademii Technicznej (w grupie eksploatacji systemów informatycznych oraz  optoelektronicznej).

Chodzi  o nieopublikowaną decyzję  nr 166/DSS z 27 maja br.  w sprawie promowania  pełnienia służb y wojskowej w jednostkach resortu ON,  którzy są magistrami i posiadają  doświadczenie oraz kwalifikacje przydatne w określonym korpusie osobowym.

O  połowę mniej miejsc dla szeregowych  zawodowych

Na rocznych kursach zarezerwowano dla   szeregowych zawodowych 115 miejsc,  o  połowę  mniej niż  w 2023 r. (218 miejsc). Na szkolenie przyjmowani będą żołnierze z co najmniej trzyletnim stażem oraz absolwenci kierunków  studiów przydatnych w określonym korpusie osobowym lub posiadają doświadczenie oraz  kwalifikacje w danej grupie osobowej..

 Prawie dwie trzecie kandydatów na oficerów odbędzie szkolenie w Akademii Wojsk Lądowych we Wrocławiu (103), w tym  najwięcej na potrzeby grupy osobowej rakietowo-artyleryjskiej (42), rozpoznania (14), artylerii przeciwlotnicznej (12) i ogólnologistycznej (10).  Ponadto 12  miejsc czeka na kursach oficerskich dla szeregowych w Lotniczej Akademii  Wojskowej w grupie artylerii  przeciwlotniczych zestawów rakietowych ( 12).  

Na złożenie wniosku do dyrektora Departamentu Kadr szeregowi mają  czas  do 7 czerwca 2024 r. r. w przypadku  ubiegania się o kurs oficerski w  AWL oraz do 1 lipca 2024 r.  przy zdawaniu do LAW. 

Różne terminy naboru dla podoficerów  

Najnowsza decyzja MON  ws. kursów oficerskich dla podoficerów zawodowych z tytułem magistra oraz posiadających doświadczenie i kwalifikacje przydatne w korpusie osobowym przewiduje dla nich 438  miejsc wobec 359 w 2023).  Akademia Wojsk Lądowych przyjmie na 6 miesięczne kursy 249 podoficerów (168). 127 miejsc zarezerwowano w Wojskowej Akademii Technicznej, w tym 82 na eksploatacji systemów łączności, 20 na eksploatacji systemów informatycznych a 17 na potrzeby grupy osobowej  ogólnologistycznej. Ponadto 47  podoficerów będzie mogło ukończyć  kurs  oficerski  w Lotniczej Akademii Wojskowej  na potrzeby grupy osobowej artylerii przeciwlotniczej (20),  radiotechnicznej  (12) i inżynieryjno-lotniczej (11) oraz 15 miejsc zarezerwowano w Akademii Marynarki Wojennej  w grupie kadrowej.

Podoficerowie zawodowi ubiegający się o przyjęcie na kurs składają wnioski do dyrektora Departamentu Kadr w następujących terminach:

• do 9 października 2023  - na 6-miesięczny kurs  w AWL,
• do 16 października 2023  -  na 6-miesięczny kurs  w AMW,
• do 12 stycznia 2024 r.  - na 6-miesięczny kurs w LAW,
• do 19 stycznia 2024 r.  - na   6-miesięczne szkolenie w WAT,
• do 29 stycznia 2024  r.-  na 3-miesięczny kurs oficerski w AWL,
• do 12 czerwca 2023 r.  - na 6-miesięczne szkolenie, w LAW;

Roczne szkolenie  dla cywilnych magistrów

Ponadto resort obrony narodowej zarezerwował  w 2024 r. aż 159 miejsc dla cywilnych magistrów  na 12 miesięcznych kursach oficerskich. Odbędą oni roczne szkolenie przede wszystkim w Akademii Wojsk Lądowych (96 miejsc wobec 129 w 2023 r.), przede wszystkim na potrzeby lekkiej piechoty w WOT. Ponadto 35  kandydatów na oficerów będzie mogło odbyć szkolenie w AMW, a 28  w LAW.

Na podjęcie decyzji i złożenie wniosku do dyrektora Departamentu Kadr MON za pośrednictwem Wojskowego Centrum Rekrutacji  jest  czas do:

• 15 maja 2024 r.  - na 12-miesięczny kurs oficerski, realizowany w AMW,
• 7 czerwca 2024 r.  - na 12-miesięczny kurs oficerski, realizowany w AWL,
• 10 czerwca 2024 r.  - na 12-miesięczny kurs oficerski, realizowany w LAW,

 Trzymiesięczne kursy w WAT  i AWL

Zaledwie 3 miesięczne szkolenie  dla przyszłych  oficerów przewidziano w 2023 r. dla 75  magistrów (w 114 w 2023 r.), w tym również  dla podoficerów   zawodowych i cywili.  Poszukiwani są przede wszystkim psychologowie (42) oraz  m.in. specjaliści z  ratownictwa  medycznego (9), farmaceuci  (5) i  lekarze (3).

Kandydaci na trzymiesięczne szkolenie  składali wnioski do szefa wojskowego centrum rekrutacji  w terminie do:.

• 1 października 2023 r.  - na 3-miesięczny kurs oficerski realizowany w WAT,
• 29 stycznia 2024 r.  -  na 3-miesięczny kurs oficerski, realizowany w AWL

W przypadku cywilów obowiązują  przepisy rozporządzenia MON z 5 lipca 2022 r. w sprawie kształcenia kandydatów do zawodowej służby wojskowej w ramach dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej w uczelniach wojskowych, szkołach podoficerskich, centrach szkolenia lub ośrodkach szkolenia (Dz. U. poz. 1448)

Duże potrzeby sił powietrznych  na podoficerów

W  decyzji nr 86 szefa MON z 23 sierpnia 2023 r.  w sprawie naboru do szkół podoficerskich w 2023 r. zwiększono limit miejsc w tych szkołach z 947  do 1202, w tym  połowę przewidziano dla  Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie . Ochotnicy z cywila będą mieli do wyboru w 2024 r.  cztery szkoły podoficerskie. 

  Aż 602 miejsca, w tym 461 na potrzeby grupy inżynieryjno-lotniczej  czekają  w Szkole Podoficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie. Jest  to poziom z tego roku, co jest spowodowane  pozyskaniem  nowoczesnego sprzętu z USA i Korei Płd i poszukiwaniem żołnierzy do ich obsługi. Młodzi absolwenci szkół średnich, zainteresowani nauką w tej szkole podoficerskiej muszą pamiętać, że nabór będzie odbywał się w trzech edycjach:

• I edycja dotyczy szkolenia, które rozpocznie się w marcu 2024 r.  na potrzeby grup osobowych: przeciwlotniczych zestawów rakietowych, bezzałogowych statków powietrznych,  ruchu lotniczego, artylerii przeciwlotniczej, radiotechnicznej  i inżynieryjno-lotniczej. Wnioski za pośrednictwem wojskowych centrów rekrutacji są przyjmowani do 15 listopada 2023 r.
• Drugi nabór  i przyjmowanie wniosków zakończy się 2 kwietnia 2024 r. na potrzeby grupy inżynieryjno-lotniczej.  Szkolenie rozpocznie się w lipcu 2024 r.
• Z kolei nabór do trzeciej edycji szkolenia, które rozpocznie się w listopadzie 2024 r. do grupy inżynieryjno-lotniczej zakończy się 9 sierpnia  2023.  

SONDA kształci specjalistów od cyberprzestrzeni oraz informatycy

Jak wynika z   decyzji nr 86 z 23 sierpnia 2023 r.  30 miejsc czeka w Szkole Podoficerskiej Marynarki Wojennej w Ustce.   Kandydaci, którzy po jej zakończeniu i zdaniu egzaminów trafią do Dowództwa Komponentu Wojsk Obrony Cyberprzestrzeni ( 20) oraz jednostek Dowództwa Generalnego RSZ oraz Inspektoratu Wsparcia SZ  ( po 5 osób) składają wniosek do szefa wojskowego centrum rekrutacji, z powołaniem do dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej pełnionej w trakcie kształcenia w szkole podoficerskiej wraz z dołączonymi do tych wniosków dokumentami. Obowiązujący termin to 26 lipca 2024 r.

Z kolei Szkoła Podoficerska SONDA, która mieści się w Zegrzu  przyjmie aż 360  kandydatów  na podoficerów ( w 2023 r. – 121). Kandydaci będą specjalizować się z zakresu eksploatacji i systemów łączności (130 miejsc), eksploatacji systemów informatycznych (21) i technicznej - 12. Nabór będzie  odbywał się w trzech edycjach. Pierwszy turnus  szkolenia  rozpoczyna się w styczniu 2024 r. a  ochotnicy  powinny złożyć  dokumenty do 23 października 2023 r.  Drugi kurs dla kandydatów na  podoficerów rozpoczyna się w kwietniu 2024 r. a WCR czeka na wnioski do 2 stycznia 2024 r.  Z kolei cywile,  zainteresowani szkoleniem w III edycji, które rozpoczyna się w październiku  2024 r. mają  czas za zarejestrowanie  wniosków i dokumentów do 10 czerwca 2024 r. 

 Poznań kształci nie tylko muzyków i medyków

Resort  obrony narodowej wyznaczył  limit miejsc  w Szkole Podoficerskiej Wojsk Lądowych w Poznaniu  na 210 (193 w 2023 r.). Kandydaci są zobowiązani złożyć wniosek do szefa wojskowego centrum rekrutacji  najpóźniej  do 15 czerwca  2024 r. Największe zapotrzebowanie na podoficerów dotyczy korpusu osobowego: rozpoznania  i walki radioelektronicznej (55), a także kryptologii i cyberbezpieczeństwa (80)  oraz medycznego ( 60)  w grupie osobowej ratowników medycznych  oraz pielęgniarstwa (po 30). W tym przypadku kurs odbywa się w Wojskowym Centrum Kształcenia Medycznego w Łodzi.

Ponadto  poszukiwani są kandydaci na potrzeby grupy osobowej orkiestr i zespołów estradowych (15). Należy dodać, że nieco inny jest egzamin dla muzyków, gdyż oprócz sprawności fizycznej, sprawdzianu z wiedzy ogólnej oraz testu z języka angielskiego dochodzi jeszcze przesłuchanie z umiejętności gry na instrumencie muzycznym. Najbardziej preferowani są absolwenci studiów licencjackich lub magisterskich w zakresie instrumentalnym z wynikiem co najmniej dobrym z przedmiotu głównego. Osoby te obligatoryjnie otrzymują najwyższa liczbę punktów z analizy ocen. Kurs podoficerski trwa 7 miesięcy.

O przyjęcie do szkoły podoficerskiej będzie mogła się ubiegać osoba niekarana sądownie, posiadająca obywatelstwo polskie, zdolność fizyczną i psychiczną do zawodowej służby wojskowej oraz ukończone 18 lat.

Należy przypomnieć, że cywilni kandydaci na podoficerów   i  na kursach oficerskich  odbywają  dobrowolną  służba wojskowej i otrzymają  najniższe uposażenie szeregowego  zawodowego, które w 2023 r.  wynosi 4960 zł brutto.  R.Ch.

zdjęcie: WAT 9 Sebastian Jurek)

Decyzja nr 87/MON z dnia 23 sierpnia 2023 r. w sprawie naboru do uczelni wojskowych na kurs oficerski w 2024 r.

Decyzja Nr 86/MON z dnia 23 sierpnia 2023 r. w sprawie naboru do szkół podoficerskich w 2024 r. na szkolenie wojskowe kandydatów do zawodowej służby wojskowej zakończone egzaminem na podoficera