Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 11 październik 2023

Odsłon: 12149

Powoli zbliżamy się do końca IX kadencji Parlamentu, lecz mimo to do chwili obecnej Ministerstwo Obrony Narodowej nie odpowiedziało na kilka interpelacji zgłoszonych w czasie jej trwania. Dwie z nich, zgłoszone 28 marca 2023 roku przez posłów Pawła Szramkę (Interpelacja nr 40199 w sprawie kwestii związanych z wprowadzeniem samolotu FA-50 do Sił Zbrojnych RP) oraz Czesława Mroczka (Interpelacja nr 40204 w sprawie przygotowania personelu Służby Inżynieryjno-Lotniczej do eksploatacji samolotów FA-50) dotyczyły niemal identycznych tematów, które nie doczekały się odpowiedzi. 

Zgodnie z art. 193 ust. 1 Regulaminu Sejmu odpowiedź na interpelację jest udzielana w formie pisemnej nie później niż w terminie 21 dni od dnia otrzymania interpelacji. Zatem MON rażąco przekroczył regulaminowe terminy. Jedną z kwestii poruszanych przez wyżej wymienionych posłów była wysokość dodatku specjalnego za wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych. Chodzi mianowicie czy planowane jest podwyższenie tego dodatku dla personelu służy inżynieryjno-lotniczej (SIL), obsługującego samoloty FA-50.

Dodatek specjalny za wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych został wprowadzony rozporządzeniem MON z  7 lutego 2008 r. (Dz. U. 2008 Nr 29, poz. 171), zmieniającym rozporządzenie MON z  8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. U. 2004 Nr 141, poz. 1497, z późn. zm.).  Funkcjonuje do chwili obecnej, choć regulują go już inne akty prawne:  ustawa z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. 2008 nr 29 poz. 171) oraz rozporządzenie MON z 9 stycznia 2023 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. 2023 poz. 149).

Ile wynosi dodatek za  obsługę  samolotów

Przepisy od momentu wprowadzenia omawianego dodatku stanowią, że żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty obliczeniowej:

• do 0,10 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat - czyli w wysokości 150 zł brutto;
• do 0,20 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat - czyli 300 zł brutto;
• do 0,30 – jeżeli pełnił służbę wojskową na  stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat - czyli 450 zł brutto.

Ponadto od 2008 r. przepisy stanowią, że mnożniki kwoty obliczeniowej, o których mowa powyżej, zwiększa się żołnierzowi zawodowemu wykonującemu bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej – o 0,10, a więc o dodatkowe 150 zł brutto. W 2011 r. dodano również zapis o zwiększaniu dodatku żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD – o 0,20, czyli o dodatkowe 300 zł brutto (Dz.U. 2011 nr 128 poz. 722).

 Spada  realna wartość  dodatku na stanowiskach  SIL

Jak widać mimo upływu ponad 15 lat od wprowadzenia omawianego dodatku nie zmieniły się mnożniki kwoty obliczeniowej, a jedynie dodano zwiększenie mnożników dla drugiej po obsługujących samolot F-16 grupy żołnierzy. Był to wielokrotnie zgłaszany problem, gdyż dodatek w wysokości 150 zł brutto nie był wystarczająco motywujący dla żołnierzy - potencjalnych kandydatów do służby w strukturach służby inżynieryjno-lotniczej. Szczególnie widoczne było to w czasie gdy szkoły podoficerskie nie kształciły kandydatów na podoficerów "z cywila". Doświadczeni szeregowi, którzy znali trudy służby w SIL często unikali tego kierunku rozwoju zawodowego, wybierając etaty w mniej wymagających specjalnościach, obarczonych niższym stopniem odpowiedzialności, a które często były premiowane dodatkami w wyższej kwocie. Efektem była duża liczba wakatów w strukturach SIL, do której garnęli się głównie pasjonaci lotnictwa, jednak jak przekonało się wiele jednostek wojskowych uzupełnienie braków samymi pasjonatami jest niewystarczające i wielu kandydatów wprost mówiło, że do służby w SIL-u skłoniłyby ich jedynie wyższe kwoty dodatku specjalnego.

Dodatek ten szczególnie zaczął tracić na wartości oraz na znaczeniu wraz ze wzrostem uposażeń, a w ostatnich latach również z powodu wysokiej inflacji i realnego spadku siły nabywczej pieniądza. O ile w momencie jego wprowadzenia w 2008 r. żołnierz obejmujący stanowisko w SIL, mając stopień kaprala uzyskiwał dodatek specjalny, który stanowił 5,56 proc. jego uposażenia zasadniczego (stawka uposażenia zasadniczego dla 2 grupy uposażenia od 1 stycznia 2008 r. wynosiła 2700 zł brutto), o tyle w 2023 r. wspomniany dodatek stanowi jedynie 2,70 proc. uposażenia zasadniczego, które od 1 marca 2023 r. dla 2 grupy uposażenia wynosi 5560 zł. W przyszłym roku najprawdopodobniej ten dodatek będzie stanowił jeszcze mniejszą zachętę.

Jeśli przyjąć, że dodatek powinien być właśnie zachętą dla potencjalnych kandydatów do służby w SIL i to w podobnym stopniu co w momencie jego wprowadzenia, to dla żołnierzy rozpoczynających służbę na stanowisku w tej grupie osobowej dodatek powinien wynosić obecnie około 310 zł zamiast 150 zł.

We wspomnianych na wstępie interpelacjach posłowie na Sejm RP pytali czy planowane jest zwiększenie dodatku specjalnego dla personelu SIL, który w momencie skierowania interpelacji już szkolił się w Republice Korei z zakresu budowy i eksploatacji samolotu FA-50GF. Rodzi się tutaj wiele pytań o dalszy kształt funkcjonowania tego dodatku. Czy obok żołnierzy obsługujących samoloty F-16,  zwiększenie dodatku powinno obowiązywać również żołnierzy SIL w jednostkach, które wdrażają lub będą wrażały w najbliższych latach nowoczesne, zaawansowane typy statków powietrznych - wspomniane FA-50, S-70i, AW101, AW149, F-35, SAAB 340 AEW&C, AH-64E, itd? Czy w momencie tak szeroko zakrojonej wymiany floty samolotów i śmigłowców dodatek nie powinien być zrównany, gdyż kilkunastoletnie F-16 nie będą już jedynymi nowoczesnymi statkami powietrznymi w polskim lotnictwie wojskowym? A może skrócić czas w jakim żołnierz uzyskiwałby wyższy mnożnik kwoty obliczeniowej - np. uzyskanie mnożnika 0,20 po 5 latach, a 0,30 po 10 latach służby w SIL? Czy też rozpocząć rozmowy o szerszej przebudowie formy tego dodatku?

Pilotom łatwiej  wywalczyć  podwyżkę

Powyższe pytania robią się jeszcze bardziej interesujące jeśli spojrzymy na inny z dodatków specjalnych - za wykonywania lotów w składzie załóg wojskowych statków powietrznych lub statków powietrznych będących na wyposażeniu Lotniczej Akademii Wojskowej. W jego przypadku w 2012 r. wprowadzono zapis o zwiększaniu mnożnika kwoty bazowej pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16 i mnożnik ten wzrasta co 3 lata i osiąga maksymalną wartość po 12 latach (Dz.U. 2013 poz. 1151). Obecnie zwiększenie mnożnika kwoty bazowej przysługuje również pilotom samolotów FA-50 oraz F-35 (także wykonującym w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne RP). Jak widać pilotom, traktowanym jako elitarna grupa w Siłach Zbrojnych, łatwiej było wywalczyć zwiększenie mnożnika również na nowo wdrażanych typach statków powietrznych. Niestety podobne nie nastąpiło w stosunku do ich kolegów ze służy inżynieryjno-lotniczej, odpowiadających za bezpieczną eksploatację samolotów, na których wykonują swoje loty.

Ci ostatni póki co nie mogą liczyć na identyczne traktowanie jak inżynierowie, technicy i mechanicy samolotów F-16. Być może to piloci mając większą siłę przebicia powinni zawalczyć o kolegów, od których zależy ich bezpieczne wykonywanie lotów? 

Być może nowa kadencja Sejmu pozwoli na ponowne zadanie pytań, na których odpowiedzi nie mogli doczekać się panowie posłowie Czesław Mroczek i Paweł Szramka. (AW)

zdjęcie:  8 Baza Lotnictwa Transportowego

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 10 październik 2023

Odsłon: 20906

Szef Sztabu Generalnego WP generał Rajmund Andrzejczak i dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych generał broni Tomasz Piotrowski odchodzą ze swoich stanowisk. Piastowali je przez pięć lat. Oficjalnie nie podali przyczyn rezygnacji jednak wskazuje się, że przyczynił się do tego konflikt z szefem MON Mariuszem Błaszczakiem, który rozpoczął się, kiedy minister próbował zrzucić winę za incydenty z rosyjskimi rakietami na wojskowych dowódców.  Już  we wtorek,  prezydent Andrzej  Duda   w porozumieniu  z ministrem  obrony  mianował  szefem  SG WP  gen.  broni  Wiesława  Kukułę,  byłego Dowódcę Generalnego RSZ, a  dowódcą  Operacyjnym  RSZ  został gen. dyw.  Maciej Klisz, były dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej. Obaj  na poprzednie stanowisko  byli wyznaczeni na początku lutego br.

 Incydent z rakietą i konflikt MON z wojskiem

Ze strony ministerstwa największy konflikt dotyczył Dowództwa Operacyjnego. Kiedy rosyjska rakieta przeleciała przez pół Polski i spadła w okolicach Bydgoszczy wojsko poinformowało o sprawie MON. Początkowe poszukiwania nie przyniosły skutku, a władze nie podały do publicznej wiadomości informacji o incydencie. Rakiety nie odnaleziono od razu po jej upadku a po jakimś czasie przestano się nią interesować. Całą sprawę próbowano zamieść pod dywan i prawie się to udało. Prawie, bo szczątki rakiety zostały odnalezione przez przypadkowego przechodnia w lesie. Minister obrony narodowej nie zawahał się oskarżyć o niedopełnienie obowiązków żołnierzy, a personalnie dowódcę operacyjnego. Sam Tomasz Piotrowski wszedł w ostry spór z ministrem dając do zrozumienia, że o całej sytuacji w odpowiednim czasie zostały powiadomione wszystkie najważniejsze osoby w państwie, w tym szef MON.

Zapewne wkrótce doczekamy się większej ilości konkretnych wiadomości. Wciąż nie wiadomo, dlaczego akurat teraz dowódcy zdecydowali się odejść. Konflikt trwał przecież miesiącami, szef MON umiejętnie omijał Dowództwo Operacyjne przy wszelkiego rodzaju zadaniach opierając się tylko na Dowództwie Generalnym. Jedno jest pewne, odejście w tym samym czasie dwóch najwyższych generałów WP zwiastuje duży konflikt na linii wojsko – MON.

Kampania a upolitycznienie wojska

Rządzący szczególnie podczas kampanii wyborczej próbują sobie zawłaszczyć wojsko i służby. Dużym echem odbiły się wydarzenia z przedednia Święta Wojska Polskiego. 14 sierpnia w Uniejowie prezes PiS Jarosław Kaczyński wygłosił przemówienie. Wszystko miało miejsce podczas pikniku wojskowego. Przemówienie było zdecydowanie polityczne. Kaczyński wtedy wzywał do głosowania na własną partię w najbliższych wyborach. Wszystko na tle żołnierzy, którzy nie powinni być mieszani w bieżącą walkę polityczną.

Takich sytuacji było znacznie więcej. Premier, a zwłaszcza szef MON bardzo często prowadzili polityczne spotkania na tle żołnierzy wojska polskiego. Temat bezpieczeństwa narodowego jest ostatnio bardzo często podnoszony, a z racji kampanii wyborczej rządzący chcą zebrać polityczne punkty na pozytywnym wizerunku wojska.

Dwóch z trzech najwyższych dowódców wojska polskiego odchodzi ze służby w bardzo niespokojnych czasach. Na wschodzie naszego kraju trwa wojna, w którą nasz kraj oraz nasi sojusznicy są pośrednio zaangażowani. Stawia to Polskę w trudnym położeniu. Dodatkowo trwa kampania wyborcza i nie wiadomo czy po 15 października nie będziemy mieli zupełnie nowego rządu. Wszystko to może zdestabilizować bezpieczeństwo w Polsce.

Autor: Mateusz Bartczak

zdjęcie: www.wojsko-polskie.pl 

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 08 październik 2023

Odsłon: 126665

Ponad 28 tysięcy żołnierzy  zawodowych skorzysta na  podwyższonym o 300 zł świadczeniu mieszkaniowym – wynika  z projektu  rozporządzenia MON z  ws. świadczenia  mieszkaniowego.  Nowe  podwyższone świadczenie ma obowiązywać od  1 października,  z wyrównaniem po wejściu w życie  tych regulacji.

Nowe przepisy   wynikają   z ustawy z 17 sierpnia 2023 r. o zmianie ustawy o Agencji Mienia Wojskowego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1872). Jak  już pisaliśmy  przy okazji prac legislacyjnych nad ustawą o AMW, która  zmienia przy okazji wiele innych ustaw m.in. o zakwaterowaniu sił zbrojnych RP, było  planowane  wydanie nowego  rozporządzenie MON  w sprawie świadczenia  mieszkaniowego. Miało  zastąpić  akt wykonawczy  z 3 listopada 2015 r. w sprawie wypłaty świadczenia mieszkaniowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 633 oraz z 2022 r. poz. 2504).   Nie spodziewaliśmy się, że nowe regulacje pojawią  jeszcze przed wyborami parlamentarnymi.  

Podstawa wydania  tych regulacji  jest art. 48d ust. 17 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych  RP.  Zawiera jedynie  sześć paragrafów, a najważniejsze są dwa. Jedno z nich dotyczy   utrzymania stawki podstawowej świadczenia na poziomie 300 zł. Drugie obejmuje załącznik z  współczynnikami dla  wszystkich  garnizonów. Współczynnik świadczenia wynosi od 1,5 do 5,0 i jest uzależniony od garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową. Świadczenie wynosi  zatem od 450 zł do 1 500 zł w zależności od garnizonu.

W wytycznych  do wydania rozporządzenia wskazano, że przy określaniu współczynnika świadczenia mieszkaniowego należy również uwzględnić szczególne znaczenie garnizonu dla obronności kraju.  Są to garnizony położone w województwie warmińsko-mazurskim, podlaskim, podkarpackim oraz lubelskim z wyłączeniem garnizonu Dęblin, dwa garnizony w województwie mazowieckim oraz garnizon Gdynia.

Celem tej zmiany było  zwiększenie liczebności armii na ścianie wschodniej. W rezultacie w  28 takich garnizonów, w których służy  - jak czytamy w uzasadnieniu -  28 087 żołnierzy zawodowych otrzyma  podwyższoną wysokość dotychczasowego świadczenia ( średnio o 300 zł). W lipcu br. wypłacono należne za czerwiec świadczenie mieszkaniowe dla 86 005 żołnierzy.

W pozostałych garnizonach współczynniki  nie zostały zmienione.   Średnia stawka świadczenia wzrośnie z dotychczasowej 793 zł do 889 zł.  Wyższe  wypłaty mają  nastąpić od 1 października br. , z wyrównaniem, bo przepisy  - po konsultacjach międzyresortowych – mogą wejść w życie  na początku listopada. Jeśli nastąpi to do  9 listopada,  to kadra zawodowa otrzyma w tym miesiącu  świadczenia z wyrównaniem za październik, a jak nie to w grudniu.

W uzasadnieniu projektu  rozporządzenia, które ma wejść w życie następnego dnia po publikacji z Dzienniku Ustaw podano, że koszty wypłaty od 1 października podwyższonego o 300 zł świadczenia dla ponad 28 tys. żołnierzy w 2023 r.  wzrośnie o 8 mln zł.  W 2024 r. dodatkowe potrzeby  w formie dotacji  z budżetu  MON  do AMW  zwiększą  się  dodatkowo o  116 mln. zł. R.Ch.

Wykaz garnizonów w projekcie rozporządzenia

WSPÓŁCZYNNIK ŚWIADCZENIA MIESZKANIOWEGO DLA POSZCZEGÓLNYCH GARNIZONÓW 

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: 06 październik 2023

Odsłon: 6824

Istnieją wątpliwości, czy okres służby w Policji zalicza się do okresu uprawniającego żołnierza zawodowego do uzyskania odprawy w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej. Ważne jest, kiedy żołnierz pracował w Policji, przepisy nowej ustawy o obronie Ojczyzny są w tej kwestii inne niż obowiązująca poprzednio ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

W sprawie rozpoznanej Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 maja 2023 r., sygn. akt III OSK 2217/21 żołnierz pełnił służbę w Żandarmerii Wojskowej od 1 lutego 2017 r. do 31 grudnia 2019 r. Z powodu niezawarcia kolejnego kontraktu został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony do rezerwy.

W związku ze zwolnieniem ze służby na podstawie decyzji Komendanta Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej otrzymał:

• odprawę w wysokości 100 % kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej,
• dodatkowe uposażenie roczne za 2018 r. i 2019 r.
• ekwiwalent pieniężny za 16 dni urlopu wypoczynkowego,
• gratyfikację urlopową za rok 2019 należną żołnierzowi, jego żonie, córce i synowi.

Żołnierz zaskarżył decyzję urzędu pierwszej instancji do Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej. Kwestionował wysokość przyznanej odprawy, domagał się przyznania tego świadczenia w wymiarze 480 %. Powoływał się na brak otrzymania odprawy w służbie w Policji, w której pełnił służbę bezpośrednio przed rozpoczęciem służby jako żołnierz zawodowy.

Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej utrzymał  w mocy decyzji Komendanta Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej otrzymał. Zdaniem urzędu organu odwoławczego do okresu pełnienia czynnej służby wojskowej (na potrzeby ustalenia prawa i wysokości odprawy w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej) nie zalicza się okresu pełnienia służby w Policji, nawet jeżeli poprzedzał on bezpośrednio zawodową służbę wojskową. Uznał, że niewypłacenie odprawy policjantowi w związku ze zwolnieniem go z tej służby bezpośrednio przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej, nie czyni okresu służby w Policji okresem równorzędnym z czynną służbą wojskową.

Żołnierz odwołał się od decyzji Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który oddalił jego skargę. W uzasadnieniu wyroku wojewódzki sąd administracyjny uznał za trafne stanowisko organów obu instancji, że fakt bezpośredniego przejścia zainteresowanego ze służby w Policji do służby w Żandarmerii Wojskowej – bez otrzymania odprawy w Policji – nie może mieć wpływu na uprawnienie tego rodzaju w służbie wojskowej.

Żołnierz zaskarżył wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Argumentował, że jest nierówne potraktowanie go jako byłego funkcjonariusza Policji w stosunku do pozycji byłego żołnierza zawodowego w zakresie ich uprawnienia do odprawy emerytalnej, w sytuacji gdy jeden z nich nie otrzymał odprawy przy zwolnieniu ze służby oraz nieuzasadnione pozbawienie go prawa do odprawy emerytalnej za okres pełnienia służby w Policji, gdy tymczasem żołnierz zawodowy, który przeszedł do służby w Policji i nie otrzymał przy zwolnieniu ze służby odprawy emerytalnej, po zwolnieniu ze służby w Policji otrzymuje odprawę w pełnej wysokości również za okres pełnienia służby jako żołnierz zawodowy. Zdaniem zainteresowanego to złamanie art. 32 konstytucji, który przewiduje, że każdy jest równy wobec prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę żołnierza. W uzasadnieniu wyroku sąd powołał się na obowiązujący w dacie rozpoznawania omawianej sprawy art. 94 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 535, z późn. zm.), która regulowała zasady przyznawania odprawy. Zgodnie  z art. 94 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych do okresu zawodowej służby wojskowej zalicza się okresy pełnienia nieprzerwanej czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne, będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania, zostało umorzone bądź żołnierz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym. Zdaniem NSA, przy określeniu należnej skarżącemu odprawy nie może być wzięty pod uwagę również przepis art. 17a ust. 4 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Z jego treści wprost bowiem wynika, że okresy służby w formacjach mundurowych, tj. Policja, Straż Graniczna, Biuro Ochrony Rządu, Służba Ochrony Państwa, Państwowa Straż Pożarna, Służba Więzienna, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Służba Wywiadu Wojskowego, Służba Kontrwywiadu Wojskowego lub Urząd Ochrony Państwa, zalicza się jedynie do okresów, od których są uzależnione uprawnienia wymienione w art. 62 ust. 4 i art. 80 ust. 1 pkt 3 (tj. uprawnienia do: dodatkowego urlopu wypoczynkowego, dodatku za długoletnią służbę wojskową).

Zatem na gruncie obowiązującej w dacie rozpoznawania omawianej sprawy ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych ustalenie prawa i wysokości odprawy żołnierzowi zawodowemu uzależnione jest od długości pełnienia przez niego czynnej służby wojskowej. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę żołnierza i wskazał, że skoro art. 94 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych nie stanowi, że okres służby w Policji powinien zostać wzięty pod uwagę przy ustaleniu prawa do odprawy żołnierza zawodowego, prawidłowe było stanowisko organów w sprawie odprawy.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące wliczania do okresu uprawniającego do odprawy dla żołnierza zawodowego służby w innych formacjach mundurowych uległy zmianie. W obecnym stanie prawnym kwestię odprawy dla żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej reguluje art. 458 ustawy z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (tekst jedn. Dz. U., poz. 2305, z późn. zm.). Zgodnie z art. 458 ust. 3 ustawy o obronie Ojczyzny do okresu zawodowej służby wojskowej zalicza się okresy pełnienia nieprzerwanej czynnej służby wojskowej, do którego dolicza się okres służby w innych formacjach mundurowych, z wyłączeniem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne, będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania, zostało umorzone albo żołnierz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym. Służba w innych formacjach, o których mowa w przepisie art. 458 ust. 3 ustawy o obronie Ojczyzny, której czas podlega wliczeniu do okresu odprawy dla żołnierza zawodowego to służba jako funkcjonariusz Policji, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Straży Marszałkowskiej, Służby Celno-Skarbowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego.

W konsekwencji, dla ustalenia prawa do odprawy dla żołnierza zawodowego istotne jest, pod rządami jakiej ustawy odbył służbę w Policji. W obecnym stanie prawnym, w myśl art. 458 ust. 3 ustawy o obronie Ojczyzny okres służby w innych służbach mundurowych, w tym między innymi służby w Policji podlega wliczeniu do okresu, który uprawnia do uzyskania odprawy w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej.

Aneta  Mościcka

zdjęcie: 11 LDKP