- Szczegóły
- Kategoria: Personalia
- Odsłon: 484
19 kwietnia w Komendzie Głównej Straży Granicznej odbyła się uroczystość powołania płk SG Moniki Musielak na stanowisko Komendanta Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej.
Szef MSWiA z dniem 19 kwietnia powołał płk SG Monikę Musielak na stanowisko Komendanta Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej, z kolei płk. SG Sławomira Klekotkę na stanowisko Komendanta Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej. Natomiast rozkazem personalnym Komendanta Głównego SG ppłk SG Arkadiusz Tywoniuk został z dniem 19 kwietnia mianowany na stanowisko Dyrektora Zarządu Granicznego KGSG. Decyzje o powołaniach i rozkaz o mianowaniu wręczył oficerom Komendant Główny Straży Granicznej gen. bryg. SG Robert Bagan.
W obecności Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia KGSG płk SG Joanny Kosteckiej komendant Główny SG gen. bryg. SG Robert Bagan pogratulował każdemu z oficerów objęcia stanowiska. Zwracając się do płk SG Moniki Musielak zaznaczył, że jest ona pierwszą w historii kobietą, która objęła stanowisko komendanta oddziału Straży Granicznej. Wszystkim oficerom życzył satysfakcji i sukcesów w realizacji codziennych zadań.
***
Płk SG Monika Musielak służbę w Straży Granicznej pełni od ponad 20 lat. Od przyjęcia do służby zajmowała kolejne stanowiska służbowe w Wydziale Operacyjno-Śledczym Lubuskiego, a następnie Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej. Płk SG Monika Musielak ukończyła prawo na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, jest także absolwentką Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Przeszkolenie do pracy operacyjno-śledczej uzyskała poprzez uczestnictwo w wielu specjalistycznych szkoleniach.
W ubiegłym roku objęła stanowisko zastępcy Komendanta Nadodrzańskiego Oddziału SG, który ma na Dolnym Śląsku placówki w Jeleniej Górze. Zgorzelcu, Kłodzku, Legnicy i Wrocławiu. Ry
- Szczegóły
- Kategoria: Personalia
- Odsłon: 571
- Szczegóły
- Kategoria: Personalia
- Odsłon: 1235
Wicepremier, minister obrony narodowej Władysław Kosiniak Kamys wyznaczył z dniem 12 kwietnia 2024 roku gen. dywizji Karola Dymanowskiego na I zastępcę Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - poinformowało MON na platformie X.
Gen. dywizji Karol Dymanowski zawodową służbę wojskową rozpoczął w 1 Ośrodku Radioelektronicznym w Grójcu, gdzie w latach 2001–2007 pełnił służbę na stanowisku oficera rozpoznania, a następnie kierownika sekcji namierzania radiowego oraz szefa sekcji grupy analizy danych. W latach 2007–2012 służył na stanowisku specjalisty oraz starszego specjalisty w Zarządzie Rozpoznania i Walki Elektronicznej - A2 Dowództwa Sił Powietrznych.
W 2015 został wyznaczony na stanowisko szefa Zarządu Działań Niekinetycznych – J9 Dowództwa Generalnego RSZ. W marcu 2016 został na stanowisko zastępcy dyrektora, a następnie w grudniu 2016 objął funkcję dyrektora Departamentu Polityki Zbrojeniowej. Z dniem 16 lipca 2021 generał objął stanowisko zastępcy szefa sztabu do spraw strategicznego rozwoju i przygotowań w SHAPE. 24 października 2022 został wyznaczony na stanowisko zastępcy szefa Sztabu Generalnego WP.
Nominację na stopień generała brygady otrzymał w 2018 roku, a na generała dywizji w 2021 roku. Ry
- Szczegóły
- Kategoria: Personalia
- Odsłon: 682
Nagroda Animus Fortis „Mężny Duch" ustanowiona została przez Dyrektora Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego gen. broni prof. dr. hab. n. med. Grzegorza Gieleraka w Warszawie. Ma na celu uhonorowanie osób i instytucji mających szczególny wpływ na pozytywne zmiany oraz kształtowanie wizerunku służb ratowniczych. Nawiązuje do najlepszych tradycji służb medycznych dlatego nagrodą główną jest statuetka będąca miniaturą projektu „Pomnika Sanitariusza".
Nagroda Animus Fortis „Mężny Duch" w postaci statuetki przyznawana w kategorii za „osobiste męstwo" otrzymali:
szer. Michał Tomczak
Żołnierz pełniący zawodową służbę w 16 Orzyskim Pułku Saperów jako kierowca-ratownik Grupy Zabezpieczenia Medycznego. Na co dzień ratownik MOPR oraz czynny członek Ochotniczej Straży Pożarnej w Mikołajkach. Bardzo skromny, życzliwy, nikomu nie odmawia pomocy nawet własnym kosztem, ale zarazem ambitny; nieustraszony, ciągle wyraża chęć zdobywania nowej wiedzy i doświadczeń.
Szer. Michał Tomczak nie dbając o własne życie, kierował się tylko priorytetem jakim było uratowanie innego człowieka i nie odstąpił od dalszego przeszukiwania pomieszczeń. zupełnie nieprzytomnego człowieka wyciągnął na schody prowadzące w dół. W tym momencie ze względu na brak tlenu i przytrucie dymem sam opadł zupełnie z sił i pozostał mu jedynie krzyk, którym to poinformował służby oczekujące na zewnątrz, że odnalazł człowieka oraz o jego lokalizacji. Ratownik medyczny, który przybył na miejsce pomógł mu w zniesieniu poszkodowanego do karetki pogotowia, a p. Michał sam w tym momencie wymagał pomocy medycznej ponieważ był mocno przytruty dymem.
Wymagająca odwagi i niezłomnego charakteru natychmiastowa, bezinteresowna reakcja w tak krytycznej sytuacji pokazała prawdziwą duszę strażaka-ratownika, który ryzykując własne życie niósł pomoc drugiemu człowiekowi. Dla przedstawiciela instytucji, która znacząco wpłynęła na pozytywne zmiany pozwalające skuteczniej ratować ludzkie życie.
mł. chor. SOP Piotr Osiński.
Podczas spędzania urlopu wypoczynkowego wraz z rodziną w Turcji w 2023 roku, mł. chor. SOP Piotr Osiński dokonał bohaterskiego czynu, ratując życie 4 letniej dziewczynki.
Ponadto statuetkę Animus Fortis 2023 otrzymał Wojskowy Szpital Polowy we Wrocławiu za wsparcie w zakresie międzynarodowej pomocy medycznej i humanitarnej po serii trzęsień ziemi na terytorium Turcji w lutym 2023 roku o rzadko spotykanej sile przekraczającej 7 stopni w skali Richtera, które spowodowały niewyobrażalne zniszczenia. Już w pierwszej dobie WZZ Turcja stworzył Modułową Mobilną Placówkę Medyczną poziomu 1 i od pierwszych godzin funkcjonowania w sposób nieprzerwany, w dzień i w nocy przez kolejne 14 dni udzielał pomocy medycznej wszystkim poszkodowanym, którzy dotarli do Polskiej placówki.
W czasie swojej działalności WZZ Turcja udzieliło pomocy medycznej ponad 700 mieszkańcom okolicy, którzy bez pomocy polskich wojskowych medyków oprócz utraty domów oraz dobytku mogliby ponieść jeszcze większą cenę - utraty życia lub zdrowia, bo „polowa medycyna to zmierzanie i wykonywanie zadań tam skąd inni chcieliby jak najszybciej uciec..."
Kapituła nagrody przyznała dwa Wyróżnienia Honorowe:
W kategorii instytucjonalnej (Mężny Duch) dyplom honorowy trafił do:
Zespołu rekonstrukcyjno-replantacyjnego Kliniki Chirurgii Urazowej i Ortopedii 5 Wojskowego Szpitala Klinicznego SPZOZ w Krakowie.
W Klinice Chirurgii Urazowej i Ortopedii, kierowanej przez płk. dr n. med. Sebastiana Nowaka, funkcjonuje nieetatowy zespół rekonstrukcyjno-replantacyjny, którego koordynatorem i kierownikiem jest lek. Paweł Maleta, w skład zespołu wchodzą dr n. med. Andrzej Pawelec, dr n. med. Jakub Marchewka, lek. Mateusz Kaczmarczyk, lek. Stanisław Burkot, kpt. lek. Łukasz Wawrzyniak. Zespół specjalistów Kliniki pełni dyżury replantacyjne 4 razy w miesiącu.
Pomnik będący inspiracją wręczanej statuetki, upamiętniający medyków poległych w walkach o odzyskanie niepodległości, miał stanąć przed II wojną światową w Warszawie. Jego pomysłodawcami byli gen. bryg. dr n. med. Stefan Hubicki, komendant Oficerskiej Szkoły Sanitarnej funkcjonującej na terenie Zamku Ujazdowskiego w Warszawie oraz gen. bryg. dr n. med. Stanisław Roupert, szef Departamentu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wojskowych. Projekt monumentu zamówiono u jednego z najwybitniejszych ówczesnych rzeźbiarzy Edwarda Wittiga, profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego dziełem jest m.in. warszawski pomnik Lotnika. Rzeźbiarz zaprojektował monument przedstawiający sanitariusza w mundurze wojskowym podtrzymującym za ramiona rannego żołnierza. Środki na budowę pomnika zbierano w całej Polsce w ramach dobrowolnych składek medyków cywilnych i wojskowych. Powstał gipsowy model obelisku, a w 1937 roku rozpoczęto prace nad jego odlewem z brązu. Niestety prace nad monumentem przerwała II wojna światowa i pomnik nie powstał.
Dodatkowo Kapituła Nagrody może przyznać dyplom honorowy za wyróżniający się wniosek zarówno w kategorii indywidualnej jak i instytucjonalnej.
Laureatów do nagrody nominuje Kapituła złożona z 13 członków. W jej skład wchodzą Dyrektor WIM-PIB, Przewodniczący Rady Naukowej WIM-PIB, przedstawiciele: Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Zdrowia, Stowarzyszenia „Szpital Ujazdowski", portalu „Rynek Zdrowia", czasopisma „Lekarz Wojskowy" oraz przedstawiciele Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie.
***
Nagroda Animus Fortis „Mężny Duch" ustanowiona została przez Dyrektora Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego gen. broni prof. dr. hab. n. med. Grzegorza Gieleraka w Warszawie. Ma na celu uhonorowanie osób i instytucji mających szczególny wpływ na pozytywne zmiany oraz kształtowanie wizerunku służb ratowniczych. Nawiązuje do najlepszych tradycji służb medycznych dlatego nagrodą główną jest statuetka będąca miniaturą projektu „Pomnika Sanitariusza". G
zdjęcie: WIM
- Szczegóły
- Kategoria: Personalia
- Odsłon: 621